Oruç tutmanın sevabı, Allah katında ölçülemeyecek kadar büyüktür. Kuran-ı Kerim ve hadislerde orucun sevabı hakkında birçok bilgi verilmiş, ancak kesin bir sayısal değer belirtilmemiştir. Bunun sebebi, Allah'ın rahmetinin ve ihsanının sınırsız olması ve orucun manevi değerinin insan aklının kavrayabileceği bir ölçü birimiyle ifade edilememesidir.

Hadis-i Şerif'te Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Allah Teâlâ buyurdu ki: 'Ademoğlunun her ameli kendisi içindir, ancak oruç Benim içindir ve onun mükafatını Ben veririm.'" (Buhari, Savm, 2)

Bu hadis, orucun Allah katındaki özel yerine işaret eder. Diğer ibadetlerimizde de Allah rızası esastır, ancak oruçta kul, tamamen Allah için nefsini terbiye eder, açlık ve susuzluğa sabreder. Bu sabrın karşılığını da doğrudan Allah verir.

Orucun sevabının büyüklüğünü anlamak için şu noktaları düşünebiliriz:

• Nefsin terbiyesi: Oruç, nefsi kontrol altına almayı, sabırlı olmayı ve iradeyi güçlendirmeyi sağlar. Bu da insanın manevi gelişimine büyük katkı sağlar.
• Empati ve şefkat: Oruç tutan kişi, açlık ve susuzluğu hissederek yoksulların ve açların halini daha iyi anlar. Bu da empati duygusunu geliştirir ve yardımlaşma isteğini artırır.
• Günahlardan arınma: Oruç, günahlardan arınmaya ve manevi temizliğe vesile olur. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), Ramazan ayında yapılan ibadetlerin günahlara kefaret olduğunu bildirmiştir.
• Allah'a yakınlaşma: Oruç, kulun Allah'a yakınlaşmasına vesile olan önemli bir ibadettir. Oruçlu kişi, Allah'ın rızasını kazanmak için nefsine karşı mücadele eder ve bu da onu Allah'a daha çok yaklaştırır.

Sonuç olarak, orucun sevabı sayısal bir değerle ifade edilemez. Ancak Kuran ve hadislerdeki ifadelerden, orucun Allah katında çok değerli bir ibadet olduğu ve mükafatının da büyük olduğu anlaşılmaktadır. Önemli olan, orucu sadece aç ve susuz kalmak olarak değil, manevi bir terbiye aracı olarak görüp, Allah'ın rızasını kazanmak için samimiyetle yerine getirmektir.